Euskararen Aholku Batzordeak egindako txostenean agertzen dira argi eta garbi hizkuntzaren kalitatea neurtzeko hiru parametro nagusiak: egokitasuna (xedea lortzen duena; eraginkorra), zuzentasuna (arauak jarraitzen dituena) eta jatortasuna (tradizioz erabilitako formak erabiltzen dituena). Irizpide hauekin bat egiten dugu, baina hierarkia ere ezartzea posible dela uste dugu. Egokitasuna litzateke garrantzitsuena, lehen printzipioa. Izan ere, egokitasunaren izenean zuzentasuna eta jatortasuna bigarren mailan jartzea onargarria dela uste dugu, alderantziz ez, ordea.
Bestalde, egokitasuna neurtzea, subjektiboa izanik, aski zaila da. Igorleak ezartzen du helburua, baina baliteke helburu hori gaixki ezarri izana, edo erdipurdizka aplikatzea. Zuzentasuna neurtzeko orduan Euskaltzaindiaren arauei atxikitzea nahikoa da. Jatortasuna aztertzeko berriz, tradizioan erabili diren formen analisia egin behar da. Lan zaila eta konplexua zuzentasunaren aldean.
No hay comentarios:
Publicar un comentario